De optimale arbeid-rust verhouding tussen trainingen en wedstrijden

28 FEBRUARY 2023

Het doel van de training is om spelers voor te bereiden op de technische, tactische, psychologische en fysieke aspecten van de wedstrijd. Door gebruik te maken van een monitoringsysteem (bijvoorbeeld GPS-sensoren en welzijnsvragenlijsten) kunnen coaches de bereidheid van spelers monitoren om te trainen of een wedstrijd te spelen. Hiervoor kijken ze naar de hoeveelheid werk die de spelers tijdens een sessie hebben verricht. Was het meer of minder dan dezelfde sessie van vorige week? Hoe kunnen de spelers met deze last omgaan? Op basis van de antwoorden op deze vragen kan een coach besluiten de werkdruk voor een speler te verhogen (of te verlagen) en een optimale arbeid-rust verhouding te ontwikkelen tussen trainingen en wedstrijden.

Deze methoden geven krachtige inzichten in de bereidheid om een ​​wedstrijd te spelen. Maar ze vertellen ons niet of we onze spelers voldoende voorbereiden op de wedstrijden: was de belasting hoog genoeg om hen voor te bereiden op de uitdagende eisen van de wedstrijd? In deze blog leggen we uit hoe je de optimale hoeveelheid belasting voor je team kunt bepalen en trainingsdoelen kunt stellen die specifiek zijn afgestemd op de behoeften van je team.

Wedstrijdbelasting als basis voor trainingsbelasting

Aan de basis van het bepalen van de optimale trainingsbelasting voor jouw team staan ​​de wedstrijdbelasting. Dit concept kan worden geïllustreerd met een extreme vergelijking: de wedstrijdeisen voor een marathonloper (meer dan 2 uur een submaximale snelheid volhouden) zijn anders dan de wedstrijdeisen voor een teamsporter (die intermitterend traint). Ook de trainingsprogramma’s moeten anders zijn. Hoewel er minder extreme verschillen tussen verschillende sportteams worden aangetroffen, moet hetzelfde concept worden toegepast om de optimale hoeveelheid werklast voor een team te bepalen. De wedstrijdeisen vormen de basis voor het bepalen van de trainingsdoelen voor een team.

Optimale trainingsbelasting

We weten dat de totale trainingsbelasting gedurende de week dient als voorbereiding op de wedstrijd. Als spelers worden blootgesteld aan een relatief lage totale wekelijkse trainingsbelasting, zullen ze niet voldoende voorbereid zijn op de hoge wedstrijdbelasting. Dit zal resulteren in ondermaatse prestaties en een verhoogd risico op blessures. Aan de andere kant zullen spelers die worden blootgesteld aan een relatief hoge totale weekbelasting aan het begin van de wedstrijd een hoger vermoeidheidsniveau hebben. Dit betekent dat het bepalen van de optimale trainingsbelasting van groot belang is.

Hoe werkt de optimale arbeid-rust verhouding?

In de vorige blog hebben we gezien dat de arbeid-rust verhouding tussen training en wedstrijd verschillend is voor verschillende variabelen. De verhouding is veel hoger voor hoge acceleraties dan voor sprintafstanden. Daarom wordt er een voorbeeld gegeven van hoe je de belasting over de week kunt verdelen, zowel voor de sprintafstand als voor hoge acceleraties (zie Tabel 1). Zoals uit deze tabel blijkt, volgt de verdeling van de belasting over de week het golfpatroon. Zo wordt de speler één sessie in de week fysiek uitgedaagd (MD-4), terwijl hij ook op de andere dagen van de week kan herstellen van de hoge eisen van een conditionele sessie (of wedstrijd).

Wat is de optimale arbeid-rustverhouding?

De totale hoeveelheid werk die u gedurende de week moet presteren, is afhankelijk van het aantal trainingen gedurende de week. Hoe meer trainingen er zijn, hoe hoger de wekelijkse belasting. De training-wedstrijdverhouding die je nastreeft, is mede afhankelijk van het aantal trainingen dat je gedurende een week hebt. Tabel 1 geeft een samenvatting van de typische verhoudingen tussen training en wedstrijd die worden waargenomen voor de verschillende belastingsparameters in verschillende soorten weken (1).

Tabel 1: arbeid-rust verhoudingen tussen training en wedstrijd voor de verschillende variabelen in verschillende soorten weken

Opgemerkt moet worden dat er nogal wat variatie bestaat in de verhoudingen tussen de verschillende belastingparameters. Over het algemeen kunnen we concluderen dat de verhoudingen voor de hoge acceleraties veel hoger zijn dan de verhoudingen voor de sprintafstand. Dit betekent dat er in de trainingsprogramma’s relatief meer aandacht is voor hoge versnellingen dan voor sprinten. Omdat coaches doorgaans graag oefeningen doen in kleine ruimtes (die een hogere versnellingsintensiteit hebben), is het begrijpelijk dat de verhoudingen voor de hoge versnellingen hoger zijn. De oefeningen die in grote gebieden worden gespeeld, leggen daarentegen meer nadruk op de sprintafstand. Omdat oefeningen met deze veldafmetingen minder frequent voorkomen tijdens trainingen, zijn de verhoudingen van de sprintafstand lager.

Minimale en Maximale arbeid-rust verhoudingen

Hoewel de verhoudingen begrijpelijk zijn, betekent dit niet dat dit de meest optimale verhoudingen zijn. Uit onderzoek blijkt dat het toevoegen van extra sprintoefeningen (meer sprintafstand) aan een trainingsprogramma een positieve invloed heeft op blessurerisicofactoren en op sprintprestaties. Op basis hiervan wordt aanbevolen om de sprintafstand tijdens de trainingsweek te vergroten. De huidige verhoudingen voor de hogesnelheidsbewegingen moeten worden gezien als de minimumwaarden voor de week en die voor hoge versnellingen moeten worden gezien als maximale waarden.

Praktische applicatie

Aan de hand van de training-wedstrijdverhouding kunnen we voor elk team het wekelijkse trainingsdoel bepalen. Om de wekelijkse trainingsbelasting voor een team te bepalen, wordt de wedstrijdbenchmark voor een team vermenigvuldigd met de verhoudingen in Tabel 1. Dit geeft ons het teamspecifieke trainingsdoel voor de week (zie een voorbeeld in Tabel 2). Maar laat ons met de vraag zitten hoe we deze last over de week gaan verdelen. In de volgende blog geven we een richtlijn hoe je voor elke individuele sessie de optimale trainingsbelasting kunt bepalen.

Tabel 2: voorbeeld van het bepalen van het wekelijkse trainingsdoel voor een team met 3 trainingen in een week

JOHAN’S TIP

De arbeid-rust verhouding tussen training en wedstrijd is ook een geweldige manier om het trainingsprogramma voor elke speler te individualiseren. In plaats van de wedstrijdbenchmark voor het hele team, wordt de gemiddelde wedstrijdbelasting van het individu gebruikt om de wekelijkse belasting te bepalen die elke speler moet presteren. Hoewel deze aanpak meer tijd zal vergen om in uw dagelijkse praktijk te integreren, zal het resulteren in een trainingsprogramma dat is afgestemd op de behoeften van de individuele speler.

Conclusie

Wedstrijdbelasting moet de basis vormen van een trainingsprogramma. Om de optimale wekelijkse trainingsbelasting voor jouw team te bepalen, kan de arbeid-rust verhouding worden gebruikt. Op basis van de wedstrijdbelasting van uw team kunt u berekenen hoeveel arbeid uw team gedurende de week moet leveren!

Referenties

Clemente, F.M., Rabbani, A., Conte, D., Castillo, D., Afonso, J., Clark, C.C.T., Nikolaidis, P.T., Rosemann, T., Knechtle, B. (2019). Training/Match External Load Ratios in Professional Soccer Players: A Full-Season Study. Int J Environ Res Public Health; 16, 3057: doi:10.3390/ijerph16173057